CD ‘Postcard Collection’ JHM 258

…COB-Gründerin Leach empfiehlt sich einmal mehr als hochkarätige Komponistin, der es vor allem Fotografien von Prachtbauten der Vergangenheit angetan haben. So atmet dieses  Album in den berührendsten Momenten eine ergreifend nostalgisch-melancholische Aura. Saarbrücker Zeitung 7/2018

…There are a number of musical elements exposed in these works, an essence of jazz is but one of them. I quite enjoyed listening to this music even before I realized it is not primarily jazz. Just music, good music. 7/2018 Cadence Magazine.

..an album whose myriad facets may seem challenging to some listeners but should abundantly reward those whose hearts and minds are attuned to new approaches and ideas. Jack Bowers, 6/2018 All About Jazz

…Bunter Jazz mit Geschichte und Geschichten. Eine einmalige Zusammenstellung und Momentaufnahme des Composers` Orchestra Berlin. Hazel Leach ist gelungen, mit ihrem neuen Projekt eine Brücke zwischen Kulturen und deren musikalischen Einflüssen zu schlagen. Als Verbindungsglied dienen Jazz und Takt. Ein schöne Idee, die mit „Postcard Collection“ trefflich umgesetzt wurde. Christian Kautz, 6/2018 https://www.likehifi.de/

………………….

… De gevoelige composities van de beide leidsters Christina Fuchs en Hazel Leach vlechten de meest diverse draden van het genre tot een nieuwe, zelfstandige weefsel, waarin zowel de harmonische subtiliteit van een Gil Evans als de koele melodie van een Kenny Wheeler en het dwars-denkend experimenteer  van een vroege Vienna Art Orchestra glinsteren. Het geheel geëmancipeerd resultaat is “spannend en creatieve nieuwe muziek, vol complexiteit en schoonheid” volgens Maria Schneider, de Grande Dame van de hedendaagse big band jazz… JazzThing (D) Falko von Ameln 4/03

…..De twee componisten, Hazel Leach en Christina Fuchs, leveren weer genuanceerde, robuste thema’s. … Het oeuvre van Hazel Leach bevat de nodige verwijzingen naar Duke Ellingtons repertoire, en dan met name Chelsea Bridge. Hier eert zij hem met “Sweet For Evie”, dat verwijst naar zijn minnares.. Jazz 2/03 Maarten de Haan ****

…een van de grootste uitdagingen voor een recensant is het omschrijven van de muziek. Als het met één woord moest, zou het misschien “avontuurlijk” zijn, hoewel “verreikend” is ook toepasselijk, net als “betoverend” of “hartstochtelijk”. Maria Schneider, die zelf een indrukwekkende componiste/arrangeur is, vat haar meningen samen in de liner-notes: “[Co-directors] Hazel Leach and Christina Fuchs have contributed exciting and creative new music full of intricacy and beauty, and it is presented by stellar players”. Dat hebben ze zeker, en zo is het ook.
In de voetstappen van Schneider en andere vergelijkbare baanbrekende orkest-schrijvers zoals Ellington, Gil Evans, George Russell, Carla Bley, Julius Hemphill e.a, Leach en Fuchs hebben zichzelf weer overtroffen, en hebben de beste opname tot nu toe geproduceerd…Het UWO kent blijkbaar geen grenzen, net als de rusteloze verbeeldingskracht van de co-leidsters…. Zoals eerder gezegd, “Virgo Supercluster” is beslist vooruitstrevend, en valt misschien niet bij iedereen in de smaak. Aan de andere kant, is het heerlijk gekruid en zo makkelijk mogelijk te verteren, en degene die alle 7 gangen consumeren zullen vinden dat hun trek in solide muziek die de honger stillt rijkelijk tevreden zullen zijn. All About Jazz (web magazine) 1/03 Jack Bowers

…”Sweet for Evie”. Een originele compositie van co-leidster Hazel Leach, een huldiging aan een zeer bijzondere vrouw in Ellington’s leven. Duke zou zijn betoverd, misschien had hij het zelf willen schrijven. In ieder geval is het adembenemend mooi, direkt herkenbaar als een Ellington hommage. Voor mij is deze een “classic” onder de vele eigen arrangementen, het heeft “standard” kwaliteiten… Mainly Bigbands 11/02 John Killoch

.. een uitdagend en uiterst gelukkige verzameling muzikale reizen, die open deuren links laat liggen en nooit terug op het voorspelbaar valt. Elke compositie is indrukwekkend en rijk van samenstelling, en wordt met kracht, bevalligheid en wat deze dagen te vaak ontbreekt in moderne jazz.. avontuur en intensiteit uitgevoerd …. Ms. Leach’s werk is lyrisch, harmonisch zeer rijk, vol subtiele ritmes en verschuivingen.  Opvallend zijn haar mooie “Self-Portrait” en het ritmisch diverse “Siringo Road”. Maar elke track is hier een winnaar, en het herhaalde luisteren wordt niet alleen toegestaan maar vereist. Ik verheug me op meer van dit uitzonderlijke orkest, die verplichte luisteren zou moeten zijn voor alle hedendaagse componisten en arrangeurs die maar overwegen om het orchestrale jazz als een persoonlijke medium te gebruiken. GMN (Global Music Network) 12/00  George Lane

… Zeer eng-gezette blazers en ritmische verschuivingen zorgen voor een stemming, die man zelden tegenkomt bij grote ensembles. Hazel Leach begon als commerciële arrangeur, waardoor ze een geweldige handigheid kreeg om muziek te componeren die de toehoorder met een lichte sierlijkheid betovert, ondanks alle complexiteit. Ze neemt ons mee op een wonderlijke reis, waarbij de kippevel niet ontbreekt… United Jazz Society 11/99 Peter Brand

… in elkaar verweven polyfone lijnen, de tegendraadse harmonische wendingen en de dansende ritmische energie worden  met verve en perfectie gebracht, waardoor het beluisteren van deze CD een unieke ervaring wordt… JazzThing (D) 9/ 99

….De composities zijn rijk van samenstelling en zijn absorberende klank-gedichten, overvloedig gehuld in polyritmes en contrapunt… Leach weet een orkest te kleden in weelderigheid, en de ensemble-passages zijn voortdurend aangrijpend….Allaboutjazz.com 8/99 Jack Bowers

…De composities van Leach zijn aangenaam en overtuigend. Terwijl haar liederen een aanzienlijke diepte bevatten, worden noch de fundamentele lyriek of ritmische integriteit daarvoor opgeofferd. Ik vond haar smeulende “Torch Song” en goed gebaande “Siringo Road” vooral charmant en toegankelijk…. Jack Bouwers, All About Jazz (www), juni 99

.. Leach’s “Tulip Wonder” opent met een lichtvoetige sax-melodie, dan wordt een Bach-achtige contrapuntische lijn geintroduceerd. Het stuk bouwt op tot Regina Pastuszyck’s wild-spannende basklarinet solo het overneemt. Als  contrast sluit het stuk met een prikkelend, opwindend en swingende shout chorus. Dit is niet bepaald een gewone bigband chart. Voor degene die daarvoor open staan is deze cd alles wat bigband muziek hoort te zijn- heet, spannend, vol wonderbaarlijk gepland en uitgevoerde risico’s. Deze schijf is absoluut fascinerend. Women of Note (USA) 11/97 Thomas Erdmann

… ze spelen uitsluitend eigen composities, een menging van jazz, nieuwe muziek en volksmuziek, totaal vrij van enige machismo. Deze jonge vrouwen geven zichzelf de tijd om muziek te maken. Niet een van de UWO-vrouwen zegt “hoger, luider, sneller..”. Dit zijn wonderbaarlijke paden die de solisten zoals  Meike Goosman (sax en klarinet) betreden. Ontspannen, met een filosofische tijdsgevoel. Wat de composities van Fuchs en Leach betreft, die had ik zelf  willen schrijven. Die Zeit 5/96. Michael Naura